չամուռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չա•մուռ 

  1. Հաճն՝ ցեխ ◆ Ծեր կով ․․․ մտավ մեր ճրուկ ածուն, խրեղեն կյինձ ինան կարոս կոխըռճեց, խե չամուռին խառկըտեց։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Արապաճամփան ու տունին քարվածքները ծունկեն թեք չամուռ էր։ Ռափայել Պատկանյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. չամուռը կոխել
    1. ցեխը կոխել, ցեխոտել, ցեխակոլոլ լինել
    2. անպատվել, հայհոյել
    3. արատավորել
  2. չամուռը խոթել
    1. ցեխը կոխել, ցեխոտել, ցեխակոլոլ լինել
    2. անպատվել, հայհոյել
    3. արատավորել
  3. չամուռը պառկեցավ - Եվդոկիա, Ամասիա՝ իր հանձնառությունները դրծեց, խոստումը չկատարեց
  4. դե արի էշը չամռեն հանե - Կարս՝ դե փորձիր դժվար վիճակից դուրս գալ, դժվար՝ անելանելի վիճակի մեջ ընկնել ու չկարողանալ դուրս գալ ◆ Պապը թե օր բիրդան բիրա սանջուս բռնեց, ան վախտը դե արի էշը չամռեն հանե։ (Խաթաբալա)
  5. էշը էշ է նե՝ չամուռը մեյ մը կ'իանա - Պոլիս՝ ամենահիմար կենդանին էլ, որ մի անգամ փորձանքի հանդիպի, այնուհետև կզգուշանա, իսկ դու էշից էլ հիմար ես, չես կարողանում եղածից դաս առնել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։