Jump to content

չանչուլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չան•չուլ 

չանչուլ 1

[խմբագրել]

Թբիլիսի՝

  1. բացված ձեռք, թաթ, թանթուլ ◆ Չանչուլով տվեց գլխին։ Սահակ Ամատունի ◆ Կաննեց, էրկու չանչուլ տվուց, էտ փլավը մի դրբի կուլ տվուց։ Հժհք
  2. գազանների թաթ
  3. բացված թաթ՝ ձեռքի ափը որպես չափի բուռ ◆ Ջիբից մի չանչուլ փշատ հանեց։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

չանչուլ 2

[խմբագրել]

Ակն՝

  1. հարվածից անզգայացած
  2. հարբացությունից ուշիմությունը կորցրած
  3. անշնորհք հագնված, թափթփված

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. չանչուլ Իվանիչ - ծաղրական մակդիր անբան՝ հարբեցող՝ գջլտված մարդկանց

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։