չանչուլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ չան•չուլ
չանչուլ 1[խմբագրել]
Թբիլիսի՝
- բացված ձեռք, թաթ, թանթուլ ◆ Չանչուլով տվեց գլխին։ Սահակ Ամատունի ◆ Կաննեց, էրկու չանչուլ տվուց, էտ փլավը մի դրբի կուլ տվուց։ Հժհք
- գազանների թաթ
- բացված թաթ՝ ձեռքի ափը որպես չափի բուռ ◆ Ջիբից մի չանչուլ փշատ հանեց։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
չանչուլ 2[խմբագրել]
Ակն՝
- հարվածից անզգայացած
- հարբացությունից ուշիմությունը կորցրած
- անշնորհք հագնված, թափթփված
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- չանչուլ Իվանիչ - ծաղրական մակդիր անբան՝ հարբեցող՝ գջլտված մարդկանց
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։