չավուշտարի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑvuʃtɑˈɾi]

վանկեր՝ չա•վուշ•տա•րի 

  1. Արարատյան՝ խաղողի մի տեսակ ◆ Աստվածածնի աթոռ կիրակի օրն էր, հավողները լավ հասել էին. իծապտուկը, քիշմիշին, ասկյարին, չավուշտարին, մսխալին, կոթռունջը, եզնաչքը, ճիլալը, եզանդարին։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։