Jump to content

չարագութ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑɾɑˈɡutʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ չա•րա•գութ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. (հզվդ․) գութի փոխարեն չարություն ունեցող, չար, անգութ, անագորույն ◆ Չարագութ մարդ։
  2. չարություն՝ դժբախտություն հանդիսացող՝ պարունակող ◆ Չարագութ օտարություն։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս անգութ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]