չարբանտել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑɾbɑnˈtɛl]
վանկեր՝ չար•բան•տել
- Գանձակ՝ կապոտել, կապել ◆ Ըսկի բան հասկացա՞նք, թե ի՞նչ էլավ, մն էլ տեսանք, որ մի-մին շահսիլլասի երեսներիս հասավ ու յասավուլները պարանով ձեռներս մեջքներիս մեզ երկուսիս էս ծակը։ (Պերճ Պռոշյան)
- (փխբ․) կաշկանդել, թուլյ չտալ, որ իր ուզածը անի, շարժվելու՝ գործելու հնարավորություն չտալ ◆ Ես մովրովը չէի, որ ախմախի պես ճաշքուն տամ, թողամ, որ քննիչը գա գլխիս կաննի, ոտ ու ձեռս չարբանդի, գործերս մհրի, նոր աչքերս չռեմ։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- կապել-չարբանդել, կապել, կապկպել ◆ Երբ որ ի հորաքիրը գոռալով տուն ընկավ, որ դու սրան կապել-չարաբանդել ես, հիվանդ-հիվանդ տեղից վեր թռավ։ (Պերճ Պռոշյան)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։