չարշամբա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑɾʃɑmˈbɑ]

վանկեր՝ չար•շամ•բա 

Ղարաբաղ, Հավարիկ՝

    1. չարաճճի, չար (երեխաների մասին)
  1. չար գործեր, չարություն ◆ Ինչորիսա, աշխարքի ստեղծումից էն չարշամբեքն ու ղալմաղալները մեր ազգի գլխուցն է անցել։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։