չարուխչի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑɾuχˈt͡ʃʰi]

վանկեր՝ չա•րուխ•չի 

  1. Վան՝ գյուղացի ◆ Չարուխչու ոտ տնից կտրի, ալբալու ծառ իկուց (այգուց), կտրի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։