չարչրում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑɾt͡ʃʰˈɾum]

վանկեր՝ չար•չ(ը)•րում 

  1. Կարին՝ չարչարանք, չարչարվելը ◆ Ամմա մեկ թյուջարի տղա հ՛ըմմեն օր էտ կարմընջով կէրթեր ու կուգեր, էտ աղչկա չարչրում տեսավ։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։