չաքմաչա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չաք•մա•չա 

  1. Արարատյան, Գանձակ, Կարին, Մանազկերտ, Համշեն, Վան՝ փողի կամ ակնեղենի արկղիկ, գզրոց◆ Օսկերիչ չաքմաջեն բացեց, մատանիները տվեց, օսկեստանք առավ։ Հժհք ◆ Էտ մարթն ուրին մանրեղեն առավ, ծախեց, բերեց մեկ չաքմաջա շինեց, աշխատանքը թալեց էն չաքմաջի մեջ։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։