չեշուտ-չեշուտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ չե•շուտ-չե•շուտ
Արարատյան՝
- տեսակ-տեսակ
- զանազան, տարբեր-տարբեր ◆ Նոքարը գնաց թագավորին իմացում տվեց, թե օխտը չեշուտ-չեշուտ մարդիկ ուզում են նրան տենան։ Հժհք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։