չիլիկափետ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰilikɑˈpʰɛt]

վանկեր՝ չի•լի•կա•փետ 

  1. Վան՝ չիլիկախաղի մեջ երկար փայտ, որով խփում են չիլիկին, դաստա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։