չինարի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰinɑˈɾi]
վանկեր՝ չի•նա•րի
- Արարատյան, Գանձակ, Գորիս, Հավարիկ, Ջավախք, Ակն՝ սոսի ◆ Էլի կոյնե, թագվոր աղբար, Ես քեզ քովիմ գլուխտ ի վար։ Ըռեջ ես քու պոյիկդ ըսիմ, ու չիների ծառ կու մանի։ (Առաքել Քեչյան)
- (փխբ․) բարձր ու սլացիկ հասակ ունեցող ◆ Իմ չինարի յարը, անաստված յարը։ (Ժողովրդական երգ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։