չխո

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չ(ը)•խո 

1. Վան, Մոկս՝ թե չէ, ապա թե ոչ, եթե ոչ, ապա ◆ Մհեր էսաց. «Թե զասքար էնիմ վերեն, Անու ծծիր բռնիմ, զան զաֆթ էնիմ, թե չխո չըմ կենա զաֆթ էնի»։ Սասնա ծռեր
2. Մոկս, Վան, Գավաշ, Շատախ՝ արդեն ◆ Թե մինք զանունք մե տեղաց խանիցինք, էն չխո քյան զըմեն աղեկ ի։ Ահ ◆ Ես չխու (արդեն) չըմ կնա թռնի, ի՞նչխ անենք։ Ահ
3. Շատախ՝ հենց
4. Մոկս՝ հո ◆ Մընչիվ չկարե մ'քեշիմ, չխո կը սպանին։ Սասնա ծռեր
5. թե ◆ Սպիտակ միրուք խալեվոր էկավ դրանց հառաջ։ Ասաց. «Պապիկ, կկնամ էսա ղոշունին հաղթել, չխո չէ։ Սասնա ծռեր ◆ Նոբա՞թ է չխո զոռ։ Սասնա ծռեր

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։