չխչփել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰχt͡ʃʰpʰɛl]

վանկեր՝ չ(ը)խ•չ(ը)•փել 

  1. Համշեն՝ ցնցել, շարժել ◆ Մսրա Մելիք զինք կը չխչխիցիցն, ծիրան ցած պիրին։ (Ձեռագիր)
  2. թափ տալ, թափահարել ◆ Ծառ չխչփեցին, ծիրան ցած պիրին։ (Ձեռագիր)
  3. փայտով շորերը լավ ծեծել (լվանալիս, թափ տալիս) ◆ Յորզան դոշան արևի տվին չխչփեցին: (Ձեռագիր)
  4. լողանալ
  5. Վան, Գավաշ՝ դեսուդեն գցել ◆ Չուր յիրիկուն զիրար չըխչըփեցին. Նա էն կանա վըր էնոր, Նա էն կանա վըր էնոր։ ՍԾ
  6. (փխբ․) լավ ծեծել (մեկին)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։