չոլեցի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɔlɛˈt͡sʰi]

վանկեր՝ չո•լե•ցի 

  1. Ղարաբաղ՝ չոլում ապրող
  2. (փխբ․) անկիրթ, անտաշ ◆ Ես մին չլուցե ամբլաչի մարթ ըմ նոր ղալան եկած։ (Տմբլաչի Խաչան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։