չվանոցիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չը•վա•նո•ցիկ 

  1. Վան՝ մի տեսակ խաղ պարանով։ ◆ Ասոնք նայե, որ մեծ եռ (գիծ) մը կլորաձև գծեր են ու մեկը ներս՝ մեկելոնք դուրս. ամենի ձեռքն ալ թուրա կա, կը զարնեն ներս կեցողին. իսկ նա եռի կեդրոնը կը դառան և որին որ իր թուրան զարնե, ինքն կ'ազատի, զարնվողն ներս կը մտնե, կարծեմ՝ Կրակտարոց կամ Չվանոցիկ կ'ըսեն աս խաղին։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։