պազպարակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պազ•պա•րակ
- Վան՝ բահի կոթի ցածի մասում հագցվող մաքոքաձև ամուր փայտ, որի վրա ոտքը սեղմելով փոր են անում, որպեսզի կոշիկը կամ ոտքը բահի երկաթին չդիպչի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։