պաժ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պաժ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
<паж<ֆր․ ռագե<իտլ․ paggio երիտասարդ ծառա
- Սեբաստիա, Մուշ, Ալաշկերտ, Վան՝ հասակ ◆ Մեռնեմ ետ սոնա պաժիտ, իմ պալասան ծաղիկ որթի։ ԱՏՍ ◆ Թոփով կութնին պիրեր ի՝ Չինար պաժիս լայեղ ի։ Ահ
- (պատմ․) մանկլավիկ
- (պատմ․) դրանիկ, պալատական ստորին պաշտոնիա
- (փխբ․) կնոջ եկրպագու
- (հնց․) նախահեղափոխական Ռուսաստանում պաժական դպրոցի սան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։