պալապան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɑlɑˈpɑn]
վանկեր՝ պա•լա•պան
- Նոր Նախիջևան՝ խոշոր, ահագին, մեծ, վիթխարի ◆ Պալապան քարը շպրտեց վրան։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Մի պալապան շուն վրաս հասավ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։