պալըրիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պա•լը•րիլ 

  1. մտրակի՝ գավազանի հարվածից պալար՝ ուռուցք գոյանալ ◆ Գերամաստի չիբուխով այնպես պինդ խփեց, որ զարկած տեղը պալըրեցավ: (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։