պալշմա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պալ•շ(ը)•մա 

  1. Վան՝ մեկ թիզ երկարությամբ և երկու մատ հաստությամբ երկու փայտ, որ տֆայի երկու կտորները իրար են միացնում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։