պակասութեն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պա•կա•սու•թեն 

  1. պակասություն
  2. Ղարաբաղ, Մանազկերտ՝ նվաստություն, անպատվություն ◆ Ըսեց. -Դու գինաս օր ես թագավոր եմ, դու քյասիբ մարդմ' ես, ախր ախխչիկ բռնա քու ձեռք պսակ էրթա, շատ պակասութեն ա ընձի։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։