պահախուց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑhɑˈχut͡sʰ]
վանկեր՝ պա•հա•խուց
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) որևէ բան պահելու համար նախատեսված խցիկ, տեղ ◆ Շորեղենը Կոնդոուրովը պահեց կայարանի պահախցում։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։