պահիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պա•հիկ
- Խարբերդ, Բալու, Ակն՝ պեհիկ
- Մարաշ՝
- փոքր՝ կարճ ժամանակ։
- երեկոյան դեմ։
- Մարաշ՝ մի քիչ հետո։
- պահիկ մի,
- պայիկ մի, Խարբերդ, Բալու՝
- պայիկ'մ,
- պեհիկ մը, Մարաշ՝ մի պահ, մի քիչ։ ◆ Պահիկ'մ սպասե։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- մեկ պահիկեն,
- պահիկե մը, Պոլիս՝ քիչ հետո։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։