պահկվել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պահ•կը•վել 

1. Մոկս, Վան՝ պախկվել
2. Վան, Մոկս՝ պախկվորել
3. Կարին՝ պախգվել
4. Մուշ, Բաղեշ՝ պալտվել
5. Մուշ՝ պահկել, պաղտըվդել
6. Մուշ, Խլաթ, Մոկս՝ պահվտել
7. Պոլիս, Կարին, Ջավախք, Վան՝ պայվտել, պահկել
8. Պոլիս, Պարտիզակ, Կարին, Բասեն՝ պայվըտիլ
9. Խարբերդ, Բալու՝ պահկտվել
10. Վան՝ պահմտել
11. Ակն՝ պահմնտել, պահնտվել, պահվտվիլ
12. Պոլիս՝ պայվըտիլ
13. Խարբերդ, Բալու՝ պահվտել
14. Մոկս՝ պաղտվել
15. Մուշ, Ալաշկերտ՝ պահ մտնել, թաքնվել։ ◆ Մարթը գնաց գռի քովը, ձին պայեց, ինքն էլ պայտվավ: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Սպանըն մեկ պակաս քառսուն տիրացու, –Մեկ խսիր փաթաթվավ պախկվավ: Սասնա ծռեր ◆ Տեսա ցաձրը մեշա յա, թափ հ՛իչա մեշեն ու պախկվորա ծառների արանքը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Գինիք լըցրեց գոլի մեջ ու պաղտըվդավ:

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։