պաճճթել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɑt͡ʃːˈtʰɛl]
վանկեր՝ պաճ•ճ(ը)•թել
- Արարատյան՝ հասարակ կամ գույնզգույն բրդե թելերից հյուսած կապ, որով կապում են պաճուճը՝ զանկապանը սրունքի վրա ◆ Հարս ու աղջիկ նստած ... թառլիկ են կարում. մի կողմումն էլ պաճիճ, պաճճթել ու գուլպա գործում։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։