Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պա•ճուկ

Նոր Բայազետ՝ քառանկյունի, որի հակադիր կողմերը զուգահեռ են և հակադիր այնկյունները հավասար, ռոմբաձև
Նոր Բայազետ՝ վայրի մեղուի խորիսխ
մի քանի բույսերի բաժակաձև սերմնարանը
Սեբաստիա, Կարին, Խարբերդ, Դերսիմ՝ անորոշ տեսակի գնդաձև կարճ ու բազմաճյուղ ուտելի բույս, նեղ, կարճ տերևներով ու ճյուղերից կախված գեղեցիկ կարմիր պտուղներով
Խարբերդ՝ բակլայի՝ լոբու ոսպի՝ քուշնայի և նման ընդեղենների պատյան, որի մեջ հատիկները գտնվում են մի շարքի վրա, պատիճ ◆ Հասուննալեն հետո կը քաղեն կամ կը ժողվեն, և կը թողուն, որ չորնան, հետո հատիկները կեղևներեն կամ պաճուկներեն կը զատեն ծեծելով։ Համո Սահյան ◆ Սարբինաներու շուրջը լոպիկի պաճուկներով կը ծածկվի գագաթեն մինչև ստորոտը։ Համո Սահյան
Խարբերդ՝ լոբու նման մի տեսակ խոտ, որ լիս է փոքր պատիճավոր հատիկներ, որոնք մատղաշ վիճակում ուտում են
Խարբերդ՝ լոբի՝ պատյանի ու սերմերով միասին

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։