պատանակեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պա•տա•նա•կեր 

  1. Ղարաբաղ՝ թյուրիմացաբար մեռած համարված մարդ, որը արթնանալով իր պատանը կրծում է ու դուրս գալիս

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։