պատարագատու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ պա•տա•րա•գա•տու 

Ածական

  1. (նորբ․) պատարագ տվող, մատուցող ◆ Շարականների ելևէջումով պատարագատու՝ Սիսն ու Մասիսն են անվերջ ղողանջում անվերջ, անդադար, անդուլ։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]