պատճել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɑtˈt͡ʃɛl]
վանկեր՝ պատ•ճել
- Արարատյան, Ուրմիա՝ պատժել ◆ (Քյոռ-Օղլի) Ղռաթի կըլոխը սըռճեց... վուէր քըշի, քամակեն ասնի, վուրտե կըլնի, պըռնի, պատըճի: (Քյոռ Օղլի) ◆ Մի հարցրու, տես մենք ի՞նչ մեղքի տեր ենք, որ աստոծ մեզ ըսենս պատճել ա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։