պատնըդուս
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɑtnəˈdus]
վանկեր՝ պատ•նը•դուս
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ պատի մոտ՝ պատին կպած ուղիղ, պատի հետ ուղիղ, պատի հետ ուղիղ ցցված, ամբողջ բարձրությամբ պատի հենված ◆ Ջահել տղերքն էլ, որը սնդուս, որը պատընդուս շարվեցին։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Երկու բահ բերեց, որ պատընդուս դրած ա։ (Խաչատուր Աբովյան)
- պատնիվեր, պատի վրայով դեպի վեր ◆ Կարիճը պատընդուս գնում էր։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։