պատնուվի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պատ•նու•վի
Մուշ՝
- պատի մոտ, ամբողջ հասակով՝ բարձրությամբ պատին հենված՝ հենած ◆ Քավոր աղեն կը բարկանա, մեռած, պատանքած սանահոր ջանդակ կառնե շալակն ու կէրթա, ճամպի վրեն գերեզմանոցի մե ռաստ գիկա, կը տանե զջանդակ կը դնե մատուռի մե մեջ կը կանգըցու պատնուվի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- Պոլիս, Մուշ՝ պատի վրայով դեպի վեր ◆ Կէրթա, կէրթա՝ ռաստ գիկամարդու մե, օր աման մե սիսեռ առեր՝ կը ցփներ պատնուվի, կը դառնար սվաղեր, ծեփ կէներ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։