պատվաստամիջոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtvɑstɑmiˈd͡ʒɔt͡sʰ]
վանկեր՝ պատ•վաս•տա•մի•ջոց
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) պատվաստելու դեղամիջոց, պատվաստանյութ ◆ Անհրաժեշտ է 20-րդ դարի ժանտախտի (ՍՊԻԴ-ի) դեմ նոր պատվաստամիջոցներ ստեղծել։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։