պատվաստուք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtvɑsˈtukʰ]
վանկեր՝ պատ•վաս•տուք
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) պատվաստանյութ ◆ ԱՄՆ-ից եկած մասնագետ Պիտեր Լեմտին կարծում է, որ միևնույն պատվաստուքը պետք է մերազդի միաժամանակ ՍՊԻԴ-ի վիրուսների բոլոր ենթատեսակների վրա։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։