պատ-կտրիճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ պատ կըտ•րիճ 

Ածական

  1. (նորբ․) անպարտելի, քաջ, քաջարի ◆ Եվ թոխ-թանաք և պատ-կտրիճ տղամարդիկ Պարսպվում են ու բրգանում։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]