պարզենցնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [pɑɾzɛnt͡sʰˈnɛl]

վանկեր՝ պար•զեց•նել 

  1. Խարբերդ, Մուշ՝ գովել, գովաբանել, բարձրացնել ◆ Աղջիկ նակյաստան զրուցեց ու ըսեց տղին. -Աստված քու տուն ավերա ու քու պապու դոլվթին, է՞տ էր կը պարզենցուցեր: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։