պարուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɑˈɾun]
վանկեր՝ պա•րուն
- Թբիլիսի՝ գործածվում է կապակցության մեջ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- պարուն դուն իմն իմ,
- դուն իս իմ պարուն, Թբիլիսի՝ միջանկյալ խոսք, որով պատմողը՝ պատմելու ընթացքում, դիմում է լսողին ◆ Տուն ին գնում, պարուն դուն իմն իս, տղեն մեբաշ արմունգը դիբցնում է ախչկան, միթամ պատահամունքով, ու բանը էնդի էվետ շինվում է։ (Գարեգին Սևունց)
- պարուն իս, Թբիլիսի՝ պատրաստ եմ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։