պարտաբեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑɾtɑˈbɛɾ]
վանկեր՝ պար•տա•բեր
Ածական
- (նորբ․) (փխբ․) պարտք բերող ◆ Օ՜, քամու շեփոր, ով լսել է քեզ, տենչում է ապրել` ոչինչ չտալով պարտաբեր մահին։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։