պարտապանաց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɑɾtɑpɑˈnɑt͡sʰ]
վանկեր՝ պար•տա•պանց
- Պոլիս, Եվդոկիա, Մալաթիա, Վան՝ շատ մեծ, խոշոր, ահագին ◆ Պարտապանաց փորով թնդանոթաձիգ հազարապետ կը։ Առ
- Պոլիս, Եվդոկիա՝ չափազանց գեր
- Ադանա, Խարբերդ, Մարաշ՝ անճոռնի, մեծ, անհեթեթ (ձեռքի, ոտքի, դեմքի և այլն մասին)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- պարտապանաց՝ պրծավ գնաց, մի բան շտապ՝ թեթև կերպով վերջացրած, գլխից ռադ արած
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։