պարտավորվածություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pɑɾtɑvɔɾvɑt͡sutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պար•տա•վոր•վա•ծութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. որևէ բանով պարտավորված լինելու զգացում՝ գիտակցություն
  2. հարկադրականություն, պարտադրականություն
  3. (մռկ․) առանցքային կոմպետենցիա, որի գործադրման դեպքում աշխատողն ըմբռնում է սեփական աշխատանքային պարտականությունների և կազմակերպական նպատակների ու կարիքների միջև գոյություն ունեցող կապը և կատարում է աշխատանքը՝ ելնելով այդ առավել լայն նպատակներից

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ստիպվածություն, պարտադրականությու, հարկադրականություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։