պեծպծալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɛt͡spˈt͡sɑl]
վանկեր՝ պեծ•պ(ը)•ծալ
- Թբիլիսի՝ փայլփլել, պսպղալ ◆ Հարդե արծաթավուն փոշին հեռից ձյան բյուրեղների նման պեծպեծում էր։ (Քրիստափոր Թափալցյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։