պեհեզուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պե•հե•զուր 

  1. Նոր Նախիջևան՝ քնատ, անհանգիստ ◆ Չայ ասածդ շատ լավ բան է, պեհեզուր մարդուն ռահաթ կանե։ ԽԹ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։