պեճել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɛˈt͡ʃɛl]
վանկեր՝ պե•ճել
- Ուրմիա՝ հրել
- Ուրմիա, Մարաշ՝ ետևից ընկնելով հալածել, քշել
- Ուրմիա՝ վռնդել, դուրս առնել ◆ Քյոռ-Օղլին վուեր տըսիր էր, Ի՞շ խասյաթի ջանավար ի, ...Խանիր էր մուէտեն, պեճիր էր։ (Քյոռ Օղլի)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։