պենկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պենկ
- Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա, Խոտուրջուր, Ակն՝ ի ծնե՝ բնական նշան մարմնի վրա, խալ ◆ Աղվոր մի սիրեր իմ ես, Լուս երեսն երեք պենկ ունի։ Ազատ ◆ Այսօր հավան մշուշ է, Իմ յարս պենկով ղուշ է։ (Կարապետ Գաբիկյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։