պետոսկոր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɛtɔsˈkɔɾ]
վանկեր՝ պե•տոս•կոր
- Ղարաբաղ՝ խոշորակազմ, մեծ` խոշոր ոսկոր ունեցող, ոսկրեղ ◆ Սալման ամասելի կտրիճ ու զորընդեղ էր, պոտոսկոր, քան զբլուր մի էր։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։