պընըփեշակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պը•նը•փե•շակ 

  1. Ղարաբաղ՝ բան ու գործ, զբաղմունք ◆ Մենակ պընըփեշակը էն ինի, վեր քարոզ տա։ (Տմբլաչի Խաչան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։