պիլոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պի•լոր 

  1. բյուրեղ ◆ Գնացին հասան քոշկ մի, որ պիլոռի նմանակ արևու առջև րանգ րանգ լույս կուտար։ Մրվ
  2. բյուրեղապակյա (անոթ) ◆ Յավրու իսկեմլեին վրա նստեր է, ձեռքի պիլլոռ շիշեն ինկեր կոտրեր է։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
  3. (փխբ․) մաքուր, անթերի, գեղեցիկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պի•կոր 

  1. Ղարաբաղ՝ կլոր ◆ Գետի մինչի մի պիլոր քար կար - հնեցի, յըշեցի՝ 8-ին չետվերտ էր պան ըրել։ Համո Սահյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. պիլոր-պիլոր, կլոր-կլոր ◆ Մերը ամայը պիլոր-պիլոր կըլոնդրակ ա սարքել, մենչն էլ մի կոճակ ա քյցել։ Բնվ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։