պիծոնի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pit͡sɔˈni]
վանկեր՝ պի•ծո•նի
- քիչ ◆ Մի պիծի հաց կերանք։ Ալեքսան Մեխակյան
- փոքր ◆ Մինակ լոխճունց պիծինը ասալ ա. «ոզկկյամ»։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Ասալ ա, թա, «Քյինա», ասի՝ գյամուն թաքավեր, գյամուն թաքավեր, մին ծեր բաղին պիծի խնձորիցը մինը տո»։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- պիծի-միծի, Ղարաբաղ՝ շատ փոքր
- պիծիկ-միծիկ, Կարին՝
- կուճի-կուճի, Ղարաբաղ՝
- շատ փոքր
- մի փոքր, մի քիչ
- քիչ-քիչ, կամաց-կամաց
- տըխտեղեն կծո ինըը մըեծ ու պիծինան չի Ղարաբաղ՝
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։