Jump to content

պիկրիտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ պիկ•րիտ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

< пикрит < հուն․

Գոյական

  1. տիպիկ՝ լրիվ բյուրեղային, հրային ապար
  2. (երկրբ․) գերհիմքային արտաժայթքային կամ ենթախորքային ապար, որը հարստացած է օլիվինով կամ կլինոպիրոքսենով և սովորաբար ունի պորֆիրային կամ պորֆիրանման կազմություն

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։