պիհր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pihɾ]
վանկեր՝ պի•հ(ը)ր
- Ղարաբաղ՝ բիր, փայտե ցից ◆ Ղազարը էշը պիհրան կապից, մեր կշտեն նստից, ըսկըսից դրդըհան ինիլը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- Ղարաբաղ՝ երկաթե շեղբով և փայտե կոթով բանջարքաղիկ ◆ -Ճորուն պիհրը վըեր տուս պրծնե, առաչ ուրան նի կըկյա։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։